jubileum van de PAUL DELVAUX FOUNDATION

40-jarig jubileum van de PAUL DELVAUX FOUNDATION

Het museum biedt een unieke tentoonstelling gewijd aan de fresco's die de schilder tussen 1954 en 1956 maakte voor het huis van Gilbert Périer.

De president van de Sabena bood hem aan om de hele woonkamer en de tussenverdieping te versieren.
Dit is waarschijnlijk een van de grootste Belgische werken, het ensemble beslaat ongeveer 240 m2!
Het werk getuigt ook van de grote rol die de Belgische verzamelaars van de naoorlogse periode spelen, ware klanten.
Kom deze ode aan de oudheid ontdekken in een verrassende en speelse enscenering.

In dit jubileumjaar belicht het museum ook een weinig bekend werk, Brialmont. Lof en memoires, gepubliceerd in 1925. Opgedragen aan de Belgische Vauban, luitenant-generaal Henri Alexis Brialmont (1821-1903), is dit boek door de advocaat Paul Crokaert (1875-1955) wordt geïllustreerd door Delvaux en zijn vrienden, en Emile Salkin Robert Giron.
Een (her) ontdekking!
De Stichting brengt ook hulde aan de schilder Walter Vilain (1938-2019) overleed in 2019 start van het jaar is gevestigd in Sint-Idesbald, bewonderde hij bij Delvaux.
In 2018 kopieerde hij de fresco dat de meester in 1949 op de muur van het huis en atelier van George Grard had gedaan, hier slechts 70 jaar.

Wist je dat ?

De fresco's van Paul Delvaux voor het Brusselse huis van Gilbert Périer zijn waarschijnlijk een van de grootste nationale werken.
Ze beslaan een oppervlakte van meer dan 240 m2!
Delvaux heeft twee jaar nodig gehad om dit gigantische project te voltooien.
Hij werd geholpen door zijn vriendenkunstenares Emile Salkin. de
Het werk begon op 26 april 1954 en werd voltooid op 9 maart 1956.
Als dit unieke werk in de privésfeer blijft, wordt het niettemin sinds 1997 beschermd door een decreet van de regering van de regio Brussel-Hoofdstad.

Ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van PAUL DELVAUX FOUNDATION (1979-2019), Tijdens het wandelen, opeenvolging in volgorde, worden de thema's onthuld die door de schilder zijn benaderd.
De bijbehorende ensembles vormen de eenheid van deze magische plek, beschermd tegen het uitzicht.
Laten we een hoek van de sluier optrekken ... om meegesleept te worden door de unieke sfeer die Delvaux in een ruimte wilde ademen

BRIALMONT. ELOGES & MEMOIRES EEN RISICO GEÏLLUSTREERD WERK

Toen het boek in 1925 werd gepubliceerd, publiceerde Jacques Pirenne een artikel waarin hij opmerkte: "Naast illustraties van pure fantasie, veel reproducties van gravures, werden oude foto's verzameld" (in: Belgian Review of philology and history, volume 5, fasc 2-3, 1926, pp. 672-674).
Inderdaad, dit boek heeft de bijzonderheid rijk geïllustreerd te worden met documenten uit verschillende bronnen.
Naast fotografische reproducties en archieven is er een reeks originele tekeningen. We kennen de context niet in verband met de volgorde van illustraties die de uitgever, Lesigne of de auteur, Paul Crokaert, aan jonge kunstenaars gaf.
Inderdaad, naast Delvaux, was het een beroep op Emile Salkin, Robert Giron en J.R. Mussche.

TE PLAATSEN OM TE ZIEN

Paul Delvaux was 12 jaar lang leraar aan La Cambre en wilde zijn passie altijd doorgeven aan de jongere generaties. Om dit doel te bereiken, wijdt het museum elk jaar een ruimte aan een hedendaagse kunstenaar in zijn showrooms, die hem de mogelijkheid biedt om ontdekt te worden door zoveel mogelijk mensen.

HISTORISCHE REPERES op de fresco's van 1906 tot 2019

1925 Delvaux en Salkin nemen samen (met Giron en Mussche) deel aan de illustratie van Paul Crockaert's boek gewijd aan Brialmont.
1935 De Belgische staat bestelt een muurschildering voor Salkin voor het elektriciteitspaviljoen gepresenteerd op de Wereldtentoonstelling van Brussel.
1946 Emile Salkin brengt Delvaux naar het Natural History Museum in het Jubelpark om skeletten te bestuderen.
1949 Delvaux schildert een grote zeemeermin op de gevel van het atelier van George Grard. Dit fresco is vandaag verdwenen. Het is gekopieerd door Walter Vilain (2018).
1950 Delvaux wordt benoemd tot professor aan de monumentale schilderworkshop van de Nationale School voor Kunst en Architectuur, La Cambre, in Brussel. Hij zal daar tot 1962 lesgeven.
1951 Leon Stijnen, directeur van La Cambre en architect van het Ostend Casino, vraagt Delvaux om de voltooiing van een belangrijk fresco. De kunstenaar wordt geholpen door Salkin en twee van zijn studenten om een gigantische zeemeermin te schilderen.
1954-56 Delvaux wordt benaderd door Gilbert Périer, president van Sabena, om fresco's voor te stellen die zijn woonkamer-bibliotheek sieren. Het werk gedaan met de hulp van Salkin begon op 26 april 1954, en eindigt op 9 maart 1956.
1956 In april gaat Delvaux voor het eerst naar Griekenland met zijn vrouw, Tam en het echtpaar André Delvaux. De schilder is erg onder de indruk van het Parthenon en de Akropolis.
1959 Delvaux maakt de grote muurschildering van het Palais des Congrès in Brussel.
1960 Hij verricht de muurschildering van het Instituut voor Zoölogie van de Universiteit van Luik en ontvangt de Grote Prijs van de Schilderkunst van de Provincie Luik.
1974 Delvaux maakt de muurschildering van Chaudfontaine Casino.
1977 Delvaux levert Salkin locomotieven om zijn inspiratie te voeden. Zijn vriend stierf op 27 augustus.
1978 Hij maakt een monumentaal schilderij voor het metrostation Bourse in Brussel.
1981 Delvaux ontmoet Andy Warhol in Brussel. Foto's van de twee kunstenaars worden gemaakt in het huis van Périer.
2019 Inwijding van het station Bourse (Brussel) grondig gerenoveerd. Restauratie van de fresco van Delvaux die wordt benadrukt door een nieuwe verlichting.

De Paul Delvaux Foundation werd opgericht in 1979 en viert dit jaar zijn 40e verjaardag.
Sindsdien heeft zij de belangen van de kunstenaar behartigd volgens de wensen van de schilder zelf, die hem zijn collecties, zijn archieven en het beheer van zijn auteursrechten heeft nagelaten.
Ze doet onderzoek en initieert (of neemt deel) aan projecten, zowel in België als in het buitenland.
Om dit jubileum en ook de 25e sterfdag van Paul Delvaux bij ons te vieren, volg het activiteitenprogramma op www.delvauxmuseum.com

WAAROM WORDT DE STICHTING IN ST IDESBALD GEÏNSTALLEERD?

Hoewel hij voornamelijk in Brussel woonde, was Paul Delvaux altijd verbonden aan de Belgische kust. Van kinds af aan bracht hij er een familievakantie door.
In 1917 inspireerde de kust, en in het bijzonder de haven van Zeebrugge, de eerste aquarellen van de schilder die begon op 20-jarige leeftijd, zijn carrière.
Hij bezoekt St. Idesbald, waar hij regelmatig geniet van het licht van het Noorden.
Andere kunstenaars die in de kleine badplaats verblijven, worden zijn vrienden, zoals George Grard en Pierre Caille.
Delvaux geniet er zoveel van in deze regio dat hij in 1951 een klein huis-atelier bouwde nabij de molen van St. Idesbald.
In 1982 komt het idee van zijn neef Charles Van Deun om een museum te maken tot stand: Het Vlierhof, een voormalig hotel-restaurant, is te koop.
Deze gelegenheid leidt tot de oprichting van het Paul Delvaux Museum, een plek die de kunstenaar "de zon van mijn oude dag" noemde en waarvan hij ten volle profiteerde.

Het Paul Delvaux Museum en de Paul Delvaux Foundation zijn van nature nauw met elkaar verbonden en delen dezelfde doelstellingen: het behoud en de promotie van het werk van Paul Delvaux. Juridisch speelt de Stichting een leidinggevende rol, terwijl de museum is het fruit en de plek van de missies van de Foundation.
Het avontuur voor het Paul Delvaux Museum in Saint-Idesbald begint in 1982.
In dat jaar kocht de Stichting uit eigen middelen het voormalige huis "Le Vlierhof", het huis van deMaes visser gebouwd in 1886.
Na zes weken hard werken wordt het museum officieel ingehuldigd op 26 juni, in aanwezigheid van de heer en mevrouw Delvaux, omringd door vele vrienden.
Sinds de oprichting heeft het museum drie fasen van expansie ondergaan. Tegenwoordig herbergt het meer dan 1000 m2, de grootste collectie ter wereld van de kunstenaar: 68 olieverf op doek, meer dan 3000 tekeningen en aquarellen, 38 schetsboeken, de complete collectie
gravures en hun koperblazers, evenals persoonlijke objecten die in bepaalde werken verschijnen, worden dus aan het publiek getoond.
De Stichting bezit ook alle archieven die de schilder rechtstreeks nalaat: brieven, foto's,
teksten, officiële documenten, audiocassettes van verschillende interviews, ...
De stichting en haar museum ontvangen geen subsidies.
Hun creatie is het resultaat van de vrijgevigheid van de kunstenaar.
Vandaag is de operatie verzekerd dankzij de perceptie van de royalty's maar ook dankzij de bijdrage van alle bezoekers van het museum.
De promotie van het werk is niet beperkt tot het museum.
Dankzij de hulp van de Stichting wordt het zowel in België als in het buitenland uitgebreid door het organiseren van evenementen.
De museumfolder te downloaden op onze website delvauxmuseum.be