BIOFASE INTRODUCEERT ECOLOGISCHE STRAWS
De klimaatcrisis is reeds opgelost.
Aan het woord is Greta Thunberg, de zestienjarige klimaatactiviste die vorige week als jongste individu ooit door het toonaangevende Time Magazine werd benoemd tot ‘Persoon van het Jaar’. Daarmee erkent een van de belangrijkste tijdschriften ter wereld meteen een belangrijk, onomstotelijk feit: ons milieu is er erg aan toe. Biofase probeert een steentje bij te dragen in de strijd tegen vervuiling door ecologische rietjes beschikbaar te maken voor de horeca- en retailsector. Binnenkort volgt ook biologisch bestek. Vanzelfsprekend zouden we het erg appreciëren als ook jullie – als journalisten en bloggers – wat aandacht zouden schenken aan dit geweldige initiatief. Wij sturen alvast met veel plezier recensie-exemplaren op, zodat je zelf kunt kennismaken met de kwaliteit die de rietjes van Biofase te bieden hebben. Bezoek onze website: www.biofase.be Massa-extinctie De cijfers lijken op het eerste gezicht weinig bemoedigend. We bevinden ons in de zesde massale uitsterving sinds het ontstaan van de aarde. Meer dan 99 procent van alle organismen die ooit op onze planeet hebben geleefd, is uitgestorven. Dat de mensheid wellicht het volgende slachtoffer zou kunnen zijn, is ronduit ontluisterend. Op dit moment is er op aarde een ‘totaal annihilatieproces’ aan de gang, waarbij de helft van alle diersoorten die de planeet ooit met ons deelde is verdwenen. De voorspelling is bovendien behoorlijk grimmig: 99,9% van alle kritiek bedreigde rassen en 67% van alle rassen tout court zal tijdens de komende 100 jaar verdwijnen. Voor vele daarvan is de klok wellicht niet meer terug te draaien, maar als we erin slagen om een van de grootste boosdoeners tijdig aan te pakken, zouden we een deel van de schade kunnen inperken. Over welk kwaad we het dan hebben? Plastic, natuurlijk. Plastic Laten we eerlijk zijn: een grote brok van onze huidige welvaart hebben we – historisch gezien – aan plastic te danken. Ondertussen heeft het goedje zijn nut echter al lang voorbijgestreefd, vooral als je weet dat er voldoende alternatieven zijn. Plastic afval wordt immers overal aangetroffen, van het uiteinde van de Noordpool tot het verste topje van Antarctica. Het vult diepe zeeën en is zelfs op de Mount Everest in hoge stapels aanwezig. Erger, nog: dit in de natuur onbestaande materiaal wordt tegenwoordig aangetroffen in de magen van 90% van alle zeevogels en in de helft van alle zeeschildpadden, terwijl het zowel kleine vissen als enorme orka’s verstikt. Als het zo verder gaat, zal de massa plastic in onze oceanen tegen 2050 groter zijn dan de massa van alle vissen die daar leven. Levende organismen die water filtreren – zoals het levensnoodzakelijke plankton, schelpen en sommige walvissoorten – kunnen geen onderscheid maken tussen voedsel en plastic. Die laatste stof kan hun immuunsysteem zodanig belasten dat ze ervan sterven, maar lekt ook voortdurend hun omgeving in. Bovendien vermoeden sommige wetenschappers dat de toxische stoffen naar hun weefsel kunnen migreren – en laat dat nu net zijn wat wij zo graag eten. Alsof dat niet genoeg is, geraken jaarlijks honderdduizenden zeewezens verstrikt in achtergelaten plastic, meestal met de dood tot gevolg.
Plastic is een van de belangrijkste producten van hydraulische breuk, een zeer vervuilend proces dat invloed heeft op het water waarin we zwemmen, de grond waarop we lopen en de lucht die we inademen. Alsof dat niet genoeg was, lijkt plastic bijna onverwoestbaar. De waarheid Niet dat de vervuiling tot onze zeeën beperkt blijft: de massa van ons plastic afval op land is nog eens 4 tot 24 keer hoger. Logisch, dus, dat er bergen ontstaan die soms verder de hemel in reiken dan onze hoogste heuvels. Plastic is trouwens een van de belangrijkste producten die uit fracking ontstaan, een zeer vervuilend procedé dat een impact heeft op het water waarin we zwemmen, de grond waarop we lopen en de lucht die we inademen. Het veroorzaakt verzakkingen en verhoogt de druk in ondergrondse rotsformaties, waaruit aardbevingen kunnen ontstaan. Alsof dit alles nog niet genoeg is, blijkt plastic haast onverwoestbaar te zijn. Het goedje overleeft zelfs de ergste klimatologische omstandigheden. Zo werden er al rubberen bootjes gevonden die reeds decennialang op het water aan het drijven waren, ondanks verzengende zonnestralen en het soort vrieskou dat je enkel op plaatsen als Antarctica kunt aantreffen. Omdat velen onder ons denken dat ‘biologisch afbreekbaar’ ook betekent dat plastic ophoudt met bestaan, voelen we ons soms onterecht veilig wanneer we het over recyclage hebben. De waarheid? Het overgrote deel van alle plastic wordt enkel afgebroken tot kleine brokjes en dat is soms nog gevaarlijker, wegens moeilijker zichtbaar en erg begeerlijk voor tal van dieren… en dan hebben we het nog niet eens over de microscopische plastic deeltjes die aanwezig zijn in onze schoonheidsproducten en tal van andere zaken. Wie dacht dat ons kraantjeswater veilig is, is er overigens aan voor de moeite: een studie uit 2017 wees aan dat wereldwijd 83% daarvan besmet is met plastic. In ontwikkelde landen als de Verenigde Staten is dat zelfs 94%, terwijl zelfs het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Duitsland als beste leerlingen van de klas nog een verontrustende 72% halen. Biofase
|
---|